Αγιος Παντελεήμονας και «Χρυσή Αυγή», του Σταυρου Λυγερου

Ο Νίκος Μιχαλολιάκος της «Χρυσής Αυγής» απέσπασε στον Δήμο Αθηναίων 5,3%, ενώ οι περιοχές που έχουν κατακλυσθεί από λαθρομετανάστες τού έδωσαν ποσοστά μέχρι και 20%! Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είναι το αποτέλεσμα της έλλειψης αποτελεσματικής μεταναστευτικής πολιτικής. Την τελευταία δεκαετία έχω επανειλημμένως προβλέψει ότι οι αντιρατσιστικές κορώνες το μόνο που καταφέρνουν είναι να τροφοδοτούν πολιτικά τη σκληροπυρηνική ακροδεξιά. Οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα και όμορων περιοχών δεν προσβλήθηκαν, βεβαίως, από κάποιον μυστηριώδη ιό. Ούτε ξαφνικά μετατράπηκαν σε ακροδεξιούς. Την αιτία της εκλογικής στροφής εξήγησε με απλό και καθαρό τρόπο μία ηλικιωμένη κάτοικος. Εδώ και χρόνια οι κάτοικοι απευθύνουν δραματικές εκκλήσεις στον δήμο, στην κυβέρνηση και στα κόμματα, χωρίς να βρουν την παραμικρή ανταπόκριση. Οταν οι άλλοι περισσότερο ή λιγότερο αντιμετώπιζαν τις απελπισμένες - αγανακτισμένες διαμαρτυρίες τους σαν εκδηλώσεις ρατσισμού, η «Χρυσή Αυγή» έσπευσε να καλύψει το κενό, βάζοντας τη δική της απεχθή σφραγίδα. Τα
επεισόδια εναντίον του Αλέκου Αλαβάνου και της Ελένης Πορτάλιου είναι ενδεικτικά. Οι ίδιοι καταγγέλλουν ότι δράστες είναι Χρυσαυγίτες. Στο πολιτικό επίπεδο, όμως, σημασία δεν έχει το χέρι που πέταξε το γιαούρτι ή το αυγό, αλλά η αντίδραση του «χορού». Αυτό που θα έπρεπε να προβληματίσει τα δύο στελέχη της Αριστεράς και να ανησυχήσει σοβαρά τις ελίτ είναι ότι οι απλοί κάτοικοι μάλλον επικρότησαν παρά αποδοκίμασαν τους δράστες. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον μία δημοσκόπηση να καταγράψει τις απόψεις όσων μένουν σ’ αυτές τις περιοχές.
Η Αθήνα μετατρέπεται σε μια ατύπως διχοτομημένη πόλη. Το ιστορικό κέντρο έχει γκετοποιηθεί και η εγκληματικότητα έχει εκτοξευθεί. Είναι πολιτικά ανήθικο εύποροι αριστεροί και φιλελεύθεροι αστοί από απόσταση ασφαλείας να κουνάνε το δάκτυλο και να παραδίδουν αντιρατσιστικά μαθήματα στους ντόπιους, που βιώνουν ένα πρόβλημα το οποίο τείνει να προσλάβει διαστάσεις εφιάλτη. Είναι ανέξοδο και εύκολο να πουλάς ανθρωπισμό, όταν δεν συγχρωτίζεσαι με λαθρομετανάστες, όταν δεν κατοικείς στις ίδιες γειτονιές, δεν στέλνεις τα παιδιά σου στα ίδια σχολεία, δεν χρησιμοποιείς καν τα δημόσια νοσοκομεία και βεβαίως δεν ανταγωνίζεσαι για τις ίδιες θέσεις εργασίας. Συνήθως, η μόνη σχέση που έχουν όλοι αυτοί με τους λαθρομετανάστες είναι ότι τους χρησιμοποιούν ως υπηρετικό προσωπικό.